Алдыңғы мақалада біз Linux ядросының не екенін айтқан болатынбыз, енді оның қандай функционалдық тапсырмаларды орындайтыны туралы егжей-тегжейлі айтып береміз. Linux ОЖ монолитті ядросы тапсырмалардың ең кең ауқымын орындайды. Кіріс жүйелік қоңырауларды өңдеу жоғарғы деңгейде жүреді. Бұл қоңыраулар ядро мен пайдаланушы қолданбалары арасындағы интерфейс болып табылады. Аппараттық сигналдар мен үзілістер төменгі деңгейде өңделеді.
Дегенмен, ядроның тапсырмалары үзілістерді өңдеумен шектелмейді. Ол сондай-ақ құрылғыны басқару бағдарламаларын қамтиды. Драйверлер құрылғылардан келетін сигналдарды өңдеу үшін қажет. Олар ядроның көп бөлігін алады. Олардың кейбіреулері екілік файлдар түрінде. Жабық драйверлері жоқ ядро нұсқасы Linux-libre болып табылады, оны іс жүзінде қолдану оңай емес, өйткені тек ашық драйверлері бар компоненттер негізінде ДК құрастыру әрқашан мүмкін емес.
Ядроның басқа функционалдық міндеттері абстракциялармен жұмыс істейді. Виртуалды ағындар виртуалды ағынмен жасалады, жад менеджері жедел жадының бір бөлігін процесс үшін арнайы бөледі және оқшаулайды, виртуалды файлдық жүйе файлдарды сақтау үшін біртұтас кеңістікті құрайды, розеткалар желілік модуль арқылы жасалады. Қауіпсіздіктің жоғары деңгейін қамтамасыз етуге жағдай осылай жасалады. Процессаралық байланыс жүйесі бір компьютерлік ресурстарға қол жеткізу кезінде қайшылықтардың болмауын қамтамасыз етеді, сонымен қатар процестер арасында деректер алмасуды қамтамасыз етеді.
Қолданушының бағдарламалық жасақтамасы жағынан ол физикалық аппараттық құралға ұқсайды, тек процессор мен жедел жад тікелей емес, жүйелік қоңыраулар арқылы байланысады. /dev
каталогында перифериялық құрылғыларға арналған символдық және блоктық сілтемелер бар. Блоктық сілтемелердің айрықша ерекшелігі олар тек белгіленген өлшемдегі блоктармен жұмыс істейді.
Ядроның барлық процестерді бақылауына қарамастан, ол өзі ештеңе жасамайды; ол пайдаланушы бағдарламалық құралын және осы бағдарламалық құрал орындайтын процестерді қажет етеді. Негізгі бағдарламалардың ішінде GNU утилиталарын атап өткен жөн: оларсыз кез келген Linux дистрибутивтерін елестету қиын. Мысал ретінде, Bash
пәрмен қабығы консольге пәрмендерді енгізуге мүмкіндік береді.