Polecenie ln w systemie Linux

Polecenie ln w systemie Linux służy do tworzenia twardych lub symbolicznych linków do plików lub katalogów. Twardy link tworzy nową nazwę dla pliku lub katalogu, wskazując na ten sam węzeł indeksu (inode) w systemie plików. Dowiązanie symboliczne tworzy nowy plik zawierający ścieżkę do oryginalnego pliku lub katalogu.

Do czego służy polecenie ln

Składnia polecenia ln:

ln [options] source_file/directory target_file/directory

Opcje polecenia ln:

-s: tworzy dowiązanie symboliczne

-f: nadpisuje docelowy plik/katalog, jeśli już istnieje

-v: wyświetla szczegółowe informacje o procesie tworzenia dowiązania

Przykłady użycia polecenia ln

Tworzenie twardego dowiązania:

ln file1.txt file2.txt

Spowoduje to utworzenie twardego linku plik2.txt, który wskazuje na ten sam plik co plik1.txt.

Tworzenie dowiązania symbolicznego:

ln -s file1.txt file2.txt

Spowoduje to utworzenie dowiązania symbolicznego plik2.txt wskazującego na plik1 .txt.

Tworzenie dowiązania do katalogu:

ln -s /path/to/source_dir /path/to/target_dir

Spowoduje to utworzenie dowiązania symbolicznego do katalogu source_dir w katalogu target_dir.

Nadpisanie pliku/katalogu docelowego:

ln -f file1.txt file2.txt

Spowoduje to utworzenie twardego łącza plik2 . txt do plik1.txt, nawet jeśli plik2.txt już istnieje.

Wypisz szczegółowe informacje:

ln -v file1.txt file2.txt

Spowoduje to utworzenie twardego łącza plik2.txt do plik1. txt i wypisanie informacji o procesie tworzenia łącza.